آزادى اين نيست كه قلم برداريد و هرچه دلتان مى‏خواهد بنويسيد و لوبه ضد اسلام باشد و لو بر ضد قانون باشد. «1»
… همه مطبوعات آزادند مگر اين كه مقالات مضر به حال كشور باشد. «2»
… آزادى براى افرادى كه مضر به حال مملكت هستند داده نخواهد شد. «3»
… ملت بيدار باشيد، علماى اعلام! خطباى عظام! دانشگاهى! بازارى! كارگر! دهقان! همه بيدار باشيد و دشمن‏هاى خودتان را بشناسيد، دشمن‏هاى اسلام را بشناسيد. اگر اسلام نبود اين‏ها كه براى آزادى قلم فرسائى مى‏كنند، اين جا نبودند، آزادى نداشتند. آزادى را اسلام به ما داد، قدر اين آزادى را بدانيد و قدر اين اسلام را بدانيد. «4»

_{1- صحیفه نور ج 7ص92}

_{2- ج 2ص162}

_{3- ج 22ص259}

_{4- ج 7ص30}

قلمى آزاد است كه توطئه گر نباشد. «1»
… توطئه آزاد نيست، انتقاد آزاد است «2»
… آزادى مطبوعات مورد نظر ماست ليكن از خيانت و توطئه به طور جدى و بدون اغماض جلوگيرى مى‏شود. «3»
… آزادى قلم و آزادى بيان معنايش اين نيست كه كسى بر ضد مصلحت كشور قلمش آزاد است كه بنويسيد. «4»
… اسلام است كه شماها را آزاد كرد و قلم‏هاى شما را آزاد كرد، از اين آزادى سوء استفاده نكنيد. «5»
… آزادى كه غرب مى‏خواهد يك آزادى بى بند و بار است هر كه هر كارى دلش بخواهد بكند. «6»

_{1-صحیفه نور ج 10ص51}

_{2- ج 17ص267}

_{3- ج 8ص284}

_{4- ج 6ص192}

_{5- ج8ص172}

_{6- 7ص83}

زن مانند مرد آزاد است كه سرنوشت و فعاليتهاى خود را انتخاب كند. «1»
… اسلام دين مستند به برهان و متكى به منطق است و از آزادى بيان و قلم نمى‏هراسد. «2»
… ما گرفتار آزادى خواها [نى‏] كه آزادى را نمى‏دانند چى است، هستيم. «3»
… مقصد ملت ما آزادى از چنگال دشمنان اسلام است. «4»
… آزادى منهاى اسلام نمى‏خواهند ملت ايران. «5»
… هيچ فرد يا گروه وابسته به قدرتهاى خارجى را اجازه خيانت نمى‏دهيم. «6»
… براى مطبوعاتى ما احترام قائل هستيم كه بفهمد آزادى بيان و آزادى قلم يعنى چه؟ «7»

_{1-صحیفه نور ج2ص44}

_{2- همان ج9ص187}

_{3- همان ج7ص24}

_{4- همان ج16ص88}

_{5- همان ج 7ص20}

_{6- همان ج 3ص178}

_{7- همان ج6ص192}

آزادى بهترين نعمتى است كه خدا براى بشر قرار داده [است‏]. «1»
… نعمت آزادى بالاترين نعمتى است كه بشر دارد. «2»
… از بالاترين نعمتهايى كه در عالم هست، آزادى انسان است. «3»
… ما ارزش حيات را به آزادى و استقلال مى‏دانيم. «4»
… آزادى يك نعمت بزرگ الهى است. «5»

_{1- صحیفه نور ج 6ص210}

_{2- همان ج 8ص49}

_{3- همان ج10ص131}

_{4- همان ج 5ص114}

_{5- همان ج 7ص42}

آزادى، از بزرگترين موهبت‏هاى خداوندى و از متعالى‏ترين ارزشهاى انسانى است. از موجودات، تنها آدميان از نعمت عقل بهره‏مند شده‏اند، از اين رو، اين شايستگى را يافته‏اند كه آزاد پا به عرصه حيات گذارند و با اختيار، صراط مستقيم الهى را برگزينند و آزادانه سرنوشت سعادتمندشان را رقم بزنند. موهبت آزادى، به عنوان يك كمال و ارزش انسانى، وسيله و گذرگاه است نه هدف و توقف گاه؛ وسيله‏اى براى رهايى از اسارت و بردگى، رشد و شكوفايى استعدادها، انجام تكليف‏ها و استيفاى حقوق؛ گذرگاهى كه انسان‏ها براى فتح قله‏هاى شامخ كمال انسانى سخت بدان نيازمندند.
بر خى مفاهيم، هر چند بديهى مى‏نمايند اما چندان روشن و دقيق نيستند. فرهنگ، تمدن و زيبايى از آن جمله‏اند. انديشمندان تعريف يكسانى از اين مفاهيم به دست نداده‏اند و هر كدام از ظن خود يارشان شده‏اند. اين سخن درباره «آزادى» و حدود آن نيز صادق است؛ ممكن است مواردى را كه عده‏اى مصاديق آزادى بر مى‏شمارند، عده ديگر، عين اسارت بدانند و برعكس، مواردى را كه برخى محدوديت مى‏پندارند، برخى ديگر، آزادى نام نهند. حقيقت اين است كه سرّ بيشتراين اختلاف نظرها را بايد در نوع نگرش انسان به هستى و تفسير او از جهان خلقت و نيز چگونگى نگاهش به خود انسان جست و جو كرد. بى گمان ديدگاه يك انسان الهى با نظرگاه يك انسان مادى درباره آزادى يكسان نيست. همچنين، ديدگاه موحدان و دينداران درباره رسالت دين، در تفسيرشان از آزادى و تبيين چهارچوب آن تأثيرى بسزا دارد؛ ديندارانى كه رسالت دين را تنها آباد كردن آخرت آدميان مى‏پندارند و با كشيدن ديوارى بلند ميان دنيا و آخرت، براين باورند كه دين، كارى با سياست و اقتصاد و فرهنگ و حكومت ندارد، آزادى را به گونه‏اى معنا و تفسير مى‏كنند و ديندارانى كه رسالت دين را، آباد ساختن دنيا و آخرت انسانها، هر دو، مى‏دانند به گونه‏اى ديگر.
خود باختگان و شيفتگان فرهنگ غرب بر اين پندارند كه غرب، خاستگاه آزادى است، حال آن كه دين اسلام در چهارده قرن پيش گوهر آزادى را براى جامعه بشرى به ارمغان آورده است. افزون بر اين، ميان ديدگاه اسلام و غرب در باره آزادى تفاوت ماهوى وجود دارد؛ غرب تنها بر آزادى فردى و اجتماعى بر اساس اصالت انسان و خواهش‏هاى نفسانى اكثريت جامعه اصرار مى‏ورزد امّا، اسلام، افزون بر محترم شمردن آزادى فردى و اجتماعى بر اساس خواسته‏هاى فطرى و احكام شريعت، آزادى معنوى و اخلاقى را نيز، توصيه مى‏كند و آن را پايه و اساس آزادى اجتماعى مى‏داند. اسلام، همان گونه كه مى‏خواهد انسان‏ها در عرصه اجتماع از هر گونه اسارت و بردگى، استثمار و استعباد رها گردند، تلاش مى‏كند تا آدميان را از اسارت اميال و خواهش‏هاى نفسانى نيز، آزاد سازد. از اين رو، بيشترِ آنچه كه امروزه در غرب آزادى پنداشته‏ مى‏شود، در اسلام، عين اسارت و بردگى است.
اسلام در انواع آزادى‏هاى اجتماعى نيز پيشرو ديگر مكاتب است. در اسلام، انسان‏ها نه تنها آزادند كه بينديشند و تفكر كنند، كه بسيار بدان تشويق و ترغيب شده‏اند. آيات بسيارى از قرآن كريم، انسان‏ها را به انديشه و تدبّر در جهان هستى و آفاق و انفس فرا مى‏خواند. اسلام، همچنين، انسان‏ها را در انتخاب عقيده مبتنى بر انديشه و تفكر آزاد مى‏گذارد و دين و ايمان را امرى تحميل ناشدنى مى‏داند، هر چند بر خلاف غرب، آزادى عقيده را به طور مطلق- حتى كوركورانه و از روى جهالت و به پيروى از پدران وگذشتگان- بر نمى‏تابد و بسيارى از عقيده‏ها را، در بند كردن انديشه و تفكر تلقّى مى‏كند. اسلام در آزادى بيان نيز، نه تنها انسان‏ها را در بيان انديشه‏ها، نظرها، انتقادها و پيشنهادهاى سازنده آزاد مى‏گذارد، بلكه از اين بالاتر، امر به معروف ونهى از منكر را وظيفه همگان بر مى‏شمارد.
ملت مسلمان ايران با پيروزى انقلاب اسلامى، از استبداد و خفقان چندصدساله رها شد و به بركت مكتب آزاديبخش اسلام به يكى از آرزوهاى ديرين خويش، يعنى آزادى، دست يافت، اما از آنجا كه نظام حكومتى خود را بر اساس معارف و آموزه‏هاى اسلام بر گزيد و به جمهورى اسلامى رأى داد، آزادى‏اى را انتخاب كرد كه اسلام ارمغان آور آن است؛ همان آزادى كه با انديشه و تدبير نخبگان و خبرگان ملت در قانون اساسى تبلور يافت و به تأييد مردم رسيد. از اين رو، در نظام اسلامى، آزادى به سبك غربى آن و اهانت به مقدسات اسلامى و ارزش‏هاى دينى و نيز توطئه و ناديده انگاشتن مصالح نظام با سوء استفاده‏ از نام آزادى، مردود است. در نظام اسلامى هيچ كس آزاد نيست به بهانه آزادى بيان، ايمان و اعتقادات مردم مسلمان را متزلزل سازد و وحدت و مصالح كشور و ملت را به خطر اندازد.
_{آزادی از دیدگاه امام خمینی - ص 7 چاپ دوم -مجموعه زمزم}

قال رسول الله(صلّی الله علیه و آله) [قالَ اللهُ تعالی]: …. إنَّ مِن عِبادِیَ المؤمنین لَمَن یَجتَهِدُ فِی عِبادَتِی فِیَقُومُ مِن رُقادِهِ وَ لَذیذ وسادِهِ فَیَتَهَجَّدُ لِیَ اللَّیالی، فَیتعبُ نَفسَهُ فِی عِبادَتِی فَأضرِبُهُ بالنُّعاسِ اللَّیلَةَ وَ اللَّیلَتَینِ نَظَراً مِنّی لَهُ وَ إبقاءً عَلَیهِ فَیَنامُ حَتّی یُصبِحَ فَیَقرَأهُ وَ هُوَ ما قِت لِنَفسِهِ، زارٍ عَلَیها، وَ لَو أُخَلّی بَینَهُ وَ بَینَ ما یُریدُ مِن عبادَتِی لَدَخَلَهُ مِن ذلِکَ العُجبُ فَیُصَیِّرُهُ العُجبُ اِلَی الفِتنَةِ بِأعمالِهِ، فَیَأتیه مِن ذلک ما فیهِ هَلاکُهُ لِعُجبِهِ بِأعمالِهِ وَ رِضاهُ عَن نَفسِهِ عِندَ حَدِّ التَّقصیرِ فَیَتَباعَدُ مِنّی عِندَ ذلِکَ وَ هُوَ یَظُنُّ أنَّهُ یَتَقَرَّبُ اِلَیَّ ؛ پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) فرمودند: [خدای تعالی می فرماید:] …. به تحقیق بعضی از بندگان مؤمنم هستند در عبادت شبانه تلاش می کنند و از بستر نرم و با لذّت برای مناجات و عبادت، شب ها بر می خیزند و خودشان را خسته می کنند پس من یک شب یا دو شب خواب را بر آن ها مسلّط می کنم از جهت لطفی که به آن ها دارم پس تا صبح می خوابد و وقتی بیدار می شود از خودش بدش می آید و خود را ملامت می کند و اگر من این کار را نمی کردم به خاطر عبادت هر شبش گرفتار بیماری عُجب می شد و همان عجب او را گرفتار فتنه می کرد و به خاطر عجبش هلاک می شد و خود را مقصّر نمی دید و در نتیجه از من دور می شد در حالی که فکر می کرد به من نزدیک می شود.
_{محمد محمدی ری شهری میزان الحکمه  ج 7 ص1353}

فرازهايي از پيام تاريخي امّام (ره) به مناسبت جمعه خونين مكه
اين حادثه دردناك اگر چه دنياي اسلام را لباس عزا پوشاند و عزيزاني را از دست ما گرفت لكن هم چنان كه در طول تاريخ انقلاب اسلامي،‌همواره وقوع چنين حوادثي اركان اسلام و نظام اسلامي را تقويت كرده و چهره پليد و منحوس دشمنان اسلام را رسوا نموده است، اين واقعه نيز تبليغ و ترويج اسلام ناب محمدي و ابطال اسلام انگليسي و آمريكايي آل سعود را باعث گرديد به راستي اگر از صدها وسيله تبليغاتي استفاده مي كرديم و اگر هزاران مبلغ و روحاني را به اقطار سراسر عالم مي فرستاديم تا مرز واقعي بين اسلام راستين و اسلام آمريكايي و فرق بين حكومت عدل و حكومت سرسپردگان مدعي حمايت از اسلام را مشخص كنيم به صورتي چنين زيبا نمي توانستيم و اگر مي خواستيم پرده از چهره كريه دست نشاندگان آمريكا بردرايم و ثابت كنيم كه فرقي بين محمدرضا خان و صدام آمريكايي و سران حكومت عربستان در اسلام زدايي و مخالفت شان با قرآن نيست و همه نوكر آمريكا هستند و مأمور خراب كردن مسجد و محراب و مسئول خاموش نمودن شعله فرياد حق طلبانه ملت ها، باز به اين زيبايي ميسر نمي گرديد، و همچنين اگر مي خواستيم به جهان اسلام ثابت كنيم كه كليدداران كنوني كعبه لياقت ميزباني سربازان و ميهمانان خدا را ندارند و جزء تأمين آمريكا و اسرائيل و تقديم منافع كشورشان به آنان كاري از دست شان بر نمي آيد بدين خوبي نمي توانستيم بيان كنيم و اگر مي خواستيم به دنيا ثابت كنيم حكومت آل سعود اين وهابي هاي پست بي خبر از خدا بسان خنجرند كه هميشه در قلب مسلمانان فرو رفته اند به اين اندازه كه كارگزاران ناشي و بي اراده حاكميت سعود در اين قساوت و بي رحمي عمل كرده اند موفق نمي شديم و حقا كه اين وارثان ابي سفيان و ابي لهب و اين راهروان راه يزيد روي آن ها و گذشتگان خود را سفيد كرده اند.»1
«جمهوري اسلامي ايران الحمدالله در ميان زائران خانه خدا راز مليت ها و نژادها و كشورها حتي در خود عربستان) طرفداران بسيار زياد و دوستان صادق و وفاداري پيدا نموده است. كه براي گواهي و شهادت حقانيت ما و معرفي قتل و عام خون بارمسلمانان به دست خادم الحرمين و انتقال حقايق تلخ روز حادثه به مردم جهان ما را ياري مي دهند. … يقيناً امريكا و عربستان از شرايط خلع سلاح مسلمانان در حرم خدا و احترام مؤمنين به احكام قرآن و پرهيز از جدال در كنار خانه خدا سوء استفاده كرده اند و با وسايل از پيش فراهم شده و نقشه هاي دقيق روبه صفتانه به صفوف شيرزنان و شيرمردان ما حمله نموده اند و آنان را غافلگير كرده اند.
حكومت سعودي مطمئن باشد ننگي كه آمريكا بر دامنش نهاده است تا قيام قيامت نه آب زمزم و نه كوثر پاك نمي شود و خوني كه از دل اقيانوس بزرگ ملت ها بر سرزمين حجاز جاري شده است زمزم هدايتي براي تشنگان مكتب ناب اسلام گرديده است كه ملت ها و نسلهاي آينده از آن سيراب و ستمكاران در آن غرق و هلاك مي شوند. ما همه ي اين جنايت ها را به حساب آمريكا گذاشته ايم و به ياري خدا و در موقع مناسب به حساب آنان خواهيم رسيد و انتقام فرزندان ابراهيم (ع) از نمرودها، شياطين و قارون ها خواهيم گرفت…. زائران شريف ايراني امسال پيام انقلاب و برائت خود را با خون شان به جهان و به امت اسلام ابلاغ نمودندو با تقديم شهداي بزرگ به پيشگاه مقدس حق از سازندگان  و باغ نيان سياست نه شرقي و نه غربي كعبه گشتند… از خدا مسئلت مي كنم كه در اين زمان كه همه كفار و مشركان دست به دست هم داده اند و تصميم و عزم خود را براي شكست امت اسلام جزم كرده اند و همه ي ضربه ها را بر عليه ما به كار گرفته اند خود ما را در حصار محكم خود و در لواي مرحمت و لطف خود محفاظت فرمايد.» 2
_{1- صحیفه نور ج 20 ص 134}

_{2-سید حسن میردامادی -جنایت وهابیت ص426-428}

حکیمی گفته  سر انجام دنیا زوال است

سرانجام زندگی مرگ است

سرانجام غذا مزبله است

عاقبت جمع مال حساب است
عاقبت آبادی ویرانی است
عاقبت ظالم عذاب ایست
آخر اجتماع پراکندگی است
پایان توبه امرزش است
پایان گناه خواری است
پایان زهد رضایت خداست
پایان هر موجودی مرگ است به جز ذات مقدس خدا که هر چیز جز ذات او نابود شدنی است
فرمان به دست او و بازگشت همه به سوی او است .
نصایح -آیت الله مشکینی