حکیمی گفته  سر انجام دنیا زوال است

سرانجام زندگی مرگ است

سرانجام غذا مزبله است

عاقبت جمع مال حساب است
عاقبت آبادی ویرانی است
عاقبت ظالم عذاب ایست
آخر اجتماع پراکندگی است
پایان توبه امرزش است
پایان گناه خواری است
پایان زهد رضایت خداست
پایان هر موجودی مرگ است به جز ذات مقدس خدا که هر چیز جز ذات او نابود شدنی است
فرمان به دست او و بازگشت همه به سوی او است .
نصایح -آیت الله مشکینی

به مناسبت نزدیک شدن به سالروز فاجعه خونین مکه این پست ومطالب  بعدی تقدیم به قدوم همه زائران ایرانی

طبق برنامه و اجازه قبلي، مقامّات سعودي بنا بود اجتماع و راهپيمايي حجاج ايراني عصر روز جمعه 4 ذي الحجه باشد.

صفحات: 1· 2

آنچه امروزبه نام وهابيت وجود دارد از يك سو در پي تبليغ و ترويج خويش است و از سوي ديگر به مقابله جدي با انقلاب اسلامي برخواسته است و به كلي با وهابيتي كه محمد بن عبدالوهاب منادي آن بود و به تزوير استكبار و استعمار و زور شمشير عبدالعزيز سعود مالكيت پيدا كرد متفاوت بلكه از جهاني بيگانه است. وهابيت در شكل اوليه اش مجموعه تعاليم بسيار خشك و خشني بود كه حتي در عقب مانده ترين نواحي حجاز كنوني نيز قابل اجرا و پياده شدن نبود وهابيت با محتواي اوليه و اصلي و با وجود جنبه هاي متحجرانه و جامد الفكر به هيچ عنوان مجموعه اي نيست كه بتواند جواب گوي شرايط و اوضاع و احوال جامعه كنوني حجاز باشد.
وهابيت در راستاي انطباق با زندگي جديد و هماهنگي با ضرورت هاي اجتماعي، سياسي، اقتصادي جامعه حجاز هويت و شكل جديدي پيداكرده و در واقع امروز اين هويّت جديد است كه حاكميت دارد گروه سنتي كه ساخت سياسي ، اداري، اجتماعي را در عربستان قبضه كرده است .هر روز رو به زوال بوده و به تدريج قدرت به نسل جديد تحصيل كرده،‌كه روزانه در حال افزايش است. منتقل مي گردد خاندان سعودي كه قادر به مقابله با اين نسل تحصيل كرده فرنگ رفته نيست مجبور شده است به آن ها امتيازاتي بدهد مهمترين امتياز، اداره جامعه تا حد ممكن براساس خواسته ها و تمايلات آن ها، بدين ترتيب تعديل و انعطاف حاصله در وهابيت تا حدي نتيجه باجي است كه رهبران سنتي سعودي به تحصيل كرده هاي نسل جديد پراخته اند.  از سوي ديگر تأثير زندگي مدرن و نفوذ ارزش هاي غربي، زندگي،‌اخلاق و روحيات توده مردم حجاز را تحت تأثير فراوان قرار داده و آنها را هر چه بيشتر براي اصلاح وهابيت نخستين امّاده ساخته است. وهابيت امروز وهابيتي نوين است كه ضمن حفظ خمير مايه اصلي خود يعني حفظ روحيه عصبيت جاهلي، عناد و دشمني عميق با اسلام راستين و حفظ برخي اعتقادات اوليه يعني تحريم زيارت قبور اولياء خدا و مشرك خواندن زائرين پيامبر و ائمه (ع) و … به راحتي خود را با مبتذل ترين و فاسد ترين ارزش هاي غربي و حاكميت روحيّات اخلاقي مصرفي وفق داده و خود را با فرهنگ غرب هم آهنگ و هم سو نموده است. از خصوصيات وهابيت محمد بن عبدالوهاب ضديت با تمامي فرق اسلامي خصوصاً شيعه و مشرك و مرتد دانستن غير وهابي ها است تا قبل از عبدالعزيز بن سعود خط و مشي وهابي ها اين چنين بوده امّا با به حكومت رسيدن او واشاره اربابان استعماري وضعيّت تغيير كرد اوتوانست به وهابيون بفهماند كه بايد حقوق ساير فرق اسلامي را رعايت كرد. بدين ترتيب در طول اين مدت شاهد هستيم كه به تدريج از شدت تعصب وهابي ها نسبت به ساير مسلمانان خصوصاً اهل سنت كاسته مي شود.

امّا خمير مايه اصلي اين مسلك انحرافي ضديت با اسلام ناب محمدي بود وهابيت نوين در بعد مذهبي تنها رسالت خود را سركوب تشيّع مي داند ودر اين راه از هيچ عملي فروگذار نمي كند پس از پيروزي انقلاب ضديت وهابيت با تشيع به نحو قابل ملاحظه اي افزايش يافته و امروزه برخورد وهابيت با شيعه بيشتر انگيزه سياسي پيدا كرده تا كلامي و اعتقادي در ادامه يك چنين سياست مزدورانه اي است كه حكام جنايتكار سعودي به خود اجازه مي دهند فاجعه جمعه خونين 9 مرداد 1366 هـ.ش را به بار آورند.
_{بنيادهاي فكري القاعده، و وهابيت ،عباس نجفي  فيروزجاني،  راهبرد، ش 27، ص 253.}

‏انديشمندان و فقهاى بزرگ شيعه، در دوران غيبت كبرى رهبرى فكرى و عقيدتى جامعه را در دست داشته‏اند و هر زمان كه از سوى مخالفان شبهاتى براى سست كردن بنيانهاى عقيدتى مردم القا مى‏شد با استدلالهاى علمى در ردّ اين شبهات كوشيده و با قلم و بيان خويش جامعه را از گردابهاى خطر رهانيده و به ساحل امن رسانيده‏اند. به طورى كه اگر فقها نبودند، معلوم نبود امروز دين مبين اسلام و مذهب شيعه، در چه وضعيتى قرار داشت.
امام حسن عسكرى (ع) در اين باره از قول پدر بزرگوارش امام هادى (ع) نقل مى‏كند كه آن حضرت فرمود: «اگر بعد از غيبت قائم ما، علمايى نباشند كه از دين حمايت كنند و مردم را به سوى قائم ما دعوت نمايند و شيعيان ضعيف مارا از دامهاى شيطان و پيروان سركش او نجات دهند، كسى باقى نمى‏ماند مگر اينكه از دين خدا بر مى‏گردد. لكن اين علما زمام دلهاى شيعيان ضعيف مارا در دست مى‏گيرند و همچون سكاندار كشتى آنان را از خطرها نجات مى‏دهند، و بهترين انسانها در پيشگاه خدا آنان هستند». «1»
حضرت امام خمينى رضوان الله عليه در اين زمينه مى‏فرمايد:«ترديدى نيست كه حوزه‏هاى علميه و علماى متعهد در طول تاريخ اسلام و تشيع مهمترين پايگاه اسلام در برابر حملات، انحرافات و كجرويها بوده‏اند. علماى بزرگ اسلام در همه عمر خود تلاش نموده‏اند تا مسائل حلال و حرام الهى را بدون دخل و تصرف ترويج نمايند …». «2»
_{1-بحار الانوار ج2ص6}

_{2- صحیفه نور ج21ص88}

حذف عقايد و معارف اسلامى از متن زندگى انسانها يكى از اهداف شود دشمنان اسلام در طول تاريخ غيبت كبرى بوده است. فقهاى اسلام مهمترين گروهى بودند كه در مقابل اين توطئه ايستاده و با مجاهدتهاى خويش به تعليم و تربيت جوامع اسلامى پرداختند، با وجود مشكلات گوناگون وارد ميدان مبارزه شده، معارف اسلامى اعم از فقه، حديث، كلام، فلسفه و … را زنده نگه داشتند و با نوشتن كتابهاى ارزنده و تشكيل حوزه‏ هاى بزرگ علمى، تشنگان حقيقت را از چشمه‏ سارهاى قرآن و اهل بيت سيراب نموده با كمال هوشيارى و قاطعيت در مرزهاى عقيده و ايمان با شيطان و شيطان صفتان جنگيدند.
امام حسن عسكرى (ع) در اين زمينه از قول امام صادق (ع) فرمود:
«علماى شيعيان ما مرزبانان مرزى هستند كه شيطان و لشكريانش، از آنجا قصد هجوم دارند. آنان شيطانها را از حمله به شيعيان ما باز مى‏دارند و نمى‏گذارند او و پيروان معاندش بر شيعيان ما مسلط شوند. آگاه باشيد آن كس از شيعيان ما كه براى اين كار گمارده شود هزاران مرتبه از مجاهدان جنگ با كفار بالاتر است؛ زيرا مجاهدان از بدنهاى دوستان ما دفاع مى‏كنندو اينان از دين آنها». «1»
در حديث ديگرى، فقها به دژهاى نفوذ ناپذير اسلام تشبيه شده‏اند كه هرگاه يكى از آنان از دنيا برود رخنه‏اى در اسلام پديد مى‏آيد كه چيزى آن را پر نمى‏كند. «2»
_{1- بحار الانوارج2ص5}

_{2-اصول کافی مترجم ج1ص69}